Rwanda: An Origin Trip (part 4)
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.
ΙΣΧΥΡΕΣ ΨΥΧΕΣ
Γνωρίστε την Cecille, που στέκεται δίπλα στον
διευθυντή της Starbucks Traceability Arthur.
Η Cecille είναι μια από τις γυναίκες από τον
συνεταιρισμό Ineza στο Κιγκάλι της Ρουάντα.
Αυτή η εκπληκτική ομάδα γυναικών υπέστη
τρομερές κακουχίες κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας και τους επισκεφθήκαμε την
Ημέρα 2 του ταξιδιού μας, αφού πρώτα είχαμε περάσει από το μνημείο Γενοκτονίας.
Ήταν χήρες που οι σύζυγοί τους δολοφονήθηκαν κατά την διάρκεια
της γενοκτονίας από τους Ηutu.
Όλες αυτές η γυναίκες πλέον ζουν με τον ιό HIV υστέρα από τις κακουχίες που υπέστησαν κάποιες από τις
οποίες αναγκάστηκαν να φέρουν στην ζωή και τα παιδιά αυτών που τους επιτέθηκαν.
Στο πρόσωπο της Cecille καθως μας μιλούσε, ακόμα και ύστερα από 24 χρόνια που έχουν περάσει,
διέκρινες τον πόνο και τον θυμό της. Όλες οι κυρίες του συνεταιρισμού εκείνη
την στιγμή είχαν την ιδιά ακριβώς έκφραση.
Υστέρα από την γενοκτονία η απόγνωση έφερε κοντά αυτές
της γυναίκες που με την ελπίδα και μέσα από την υποστήριξη η μια στην άλλη
έγιναν πιο δυνατές. Με αυτές τις δυνάμεις τους
άρχισαν ένα ταξίδι ανάκαμψης και ανακάλυψης , μάθησης νέων δεξιοτήτων
για να κάνουν ρούχα και χειροτεχνίες για να βοηθώντας έτσι στην άντληση
χρημάτων τους εαυτούς τους αλλά και όλα τα παιδιά τους.
Όταν
φτάσαμε στην Ineza, είχαμε μια άλλη εκπληκτική αφρικανική υποδοχή, τραγούδια
δυνατά και υπερήφανα. Ο χορός μπορεί να μην ήταν τόσο ενεργητικός όσο στο
Dukundekawa, αλλά το πνεύμα ήταν εκεί . Ορισμένες κυρίες είχαν προβλήματα
όρασης. Κάποιοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν τόσο καλά. Αλλά όλες μπορούσαν να
τραγουδήσουν σίγουρα. Αφού η Cecille μας είχε πει την συναισθηματική αυτή
ιστορία, τα δάκρυα αποξηράθηκα, οι αγκαλιές ανταλλάχθηκαν και πήραμε μια
περιήγηση στη βάση τους. Σειρές ραπτομηχανών έχουν δημιουργηθεί για την
κατασκευή των προϊόντων τους. Θα μπορούσατε μόνο να φανταστείτε το βουητό και
την κουβέντα που συνέβησαν όταν ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Σίγουρα υπάρχου μερικά
τραγούδια που κρατάνε το ρυθμό τους
Οι
χειροτεχνίες, τα ρούχα, τα βραχιόλια, οι ποδιές, τα μολυβοθήκες, τα καλύμματα
μπουκαλιών κρασιού ήταν τόσο πολύχρωμα
και καλά κατασκευασμένα. Η ομάδα Sbx αγόρασε πολλά.
Οι κυρίες ενθουσιάστηκαν από τα πόσα πολλά
αγοράζαμε αφού με αυτά θα τους βοηθήσουν να αναπτύξουν τα παιδιά τους, την
επιχείρησή τους και να διατηρήσουν την υγεία τους. Αν και λαμβάνουν κυβερνητική
υποστήριξη, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Για να ολοκληρώσουμε το απόγευμα με αυτές τις ηρωικές
γυναίκες, ο Άρθουρ τους παρουσίασε μερικές φωτογραφίες από αυτές, οι οποίες
είχαν ληφθεί κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης επίσκεψης. Παρατήρησα ότι δεν
είχαν πολλές φωτογραφίες στο σπίτι, έτσι ώστε αυτές οι νέες προσθήκες θα
φωτίζουν τους τοίχους. Οι φωτογραφίες ήταν εκπληκτικές και έσπασαν τις κυρίες -
πρόσωπα γεμάτα χαρακτήρα, διασκέδαση και πνεύμα.
Κάτι
που πιθανώς δεν φαινόταν ποτέ πιθανό πριν από 24 χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου